Ένα τραγούδι που με μάγεψε και με έκανε να ανατριχιάζω κάθε φορά που το τραγουδούσα με τη κιθάρα μου στις νεανικές φοιτητικές παρέες της Ιταλίας, αρκετά χρόνια πριν .
Πρόκειται για το αντιπολεμικό τραγούδι του Francesco De Gregοri (1978), Generale, Στρατηγέ.
Generale
Testo e musica di Francesco De Gregοri (1978)
Στίχοι και μουσική Francesco De Gregοri (1978)
Generale dietro alla collina,
ci sta la notte crucca ed assassina
e in mezzo al prato c'è una contadina,
curva sul tramonto, sembra una bambina
di cinquant'anni e di cinque figli,
venuti al mondo come conigli
partiti al mondo come soldati
e non ancora tornati.
Στρατηγέ, πίσω από το λόφο,
είναι η νύχτα σκληρή και φονική
και στο μέσο του λιβαδιού υπάρχει μια χωριάτισσα
σκυφτή, στο ηλιοβασίλεμα μοιάζει με παιδούλα
πενήντα χρόνων και με πέντε παιδιά,
που ήλθαν στον κόσμο σαν τα κουνέλια
που έφυγαν στον κόσμο σαν στρατιώτες
και ακόμη δεν γύρισαν.
Generale dietro la stazione,
lo vedi il treno che portava al sole
non fa più fermate neanche per pisciare
si va dritti a casa senza più pensare
che la guerra e' bella anche se fa male
che torneremo ancora a cantare
e a farci fare l'amore,
l'amore dalle infermiere.
Στρατηγέ, πίσω από τον σταθμό,
το βλέπεις το τρένο που μας πήγαινε στον ήλιο,
δεν κάνει πια στάσεις ούτε για κατούρημα
πάει κατευθείαν στο σπίτι δίχως πλέον να σκεφτόμαστε
ότι ο πόλεμος είναι όμορφος αν και κάνει κακό
και ότι θα γυρίσουμε πάλι να τραγουδήσουμε
και να μας κάνει να κάνουμε έρωτα
με τις νοσοκόμες.
Generale la guerra è finita
il nemico è scappato, è vinto, è battuto
dietro la collina non c'è più nessuno
solo aghi di pino e silenzio e funghi
buoni da mangiare buoni da seccare
da farci il sugo quando viene Natale
quando i bambini piangono
e a dormire non ci vogliono andare.
Στρατηγέ, ο πόλεμος τελείωσε,
Ο εχθρός τόσκασε, νικήθηκε, χτυπήθηκε
πίσω από τον λόφο δεν βρίσκεται πλέον κανείς,
μόνο πευκοβελόνες ησυχία και μανιτάρια
καλά για φαγητό, καλά να τα αποξηράνουμε
και να κάνουμε σάλτσα όταν έλθουν τα Χριστούγεννα,
τότε που τα μικρά παιδιά κλαίνε
γιατί δεν θέλουν να πάνε για ύπνο νωρίς.
Generale queste cinque stelle
queste cinque lacrime sulla mia pelle
che senso hanno dentro al rumore
di questo treno che è mezzo vuoto
e mezzo pieno e va veloce
verso il ritorno, tra due minuti
è quasi giorno, è quasi casa,
è quasi amore.
Στρατηγέ, αυτά τα πέντε αστέρια σου,
αυτά τα πέντε δάκρυα πάνω στο δέρμα μου,
τι αξία έχουν μέσα στο θόρυβο
αυτού του τρένου, που είναι μισοάδειο
μισογεμάτο και τρέχει γρήγορα
προς την επιστροφή, σε δύο λεπτά
θα είναι σχεδόν ημέρα, θα είναι σχεδόν σπίτι,
θα είναι σχεδόν αγάπη.
Μετάφραση: Vassilios/2013
